EllenPeru.reismee.nl

UPS & downs in Cusco

Hola chica's/chico's guapa(o), Met de salsa melodie nog in mijn hoofd zit ik hier met een aantal meiden gezellig in de Starbucks en bedenk ik me dat het een goed moment is om een nieuwe blog te schrijven. Hoe gaat het me? Wat zal ik zeggen? Het schommelt een beetje. Op dit moment voel ik me bijvoorbeeld goed maar vanochtend daarentegen had ik een aardige tip. Dan voel ik dat mijn ogen zich vullen met tranen en kan ik het niet tegenhouden. Als ik lege tijd heb ga ik denken en ik merk dat dat niet bevorderend is. Anderzijds is het wel logisch dat ik die momenten heb omdat ik pas hier ben, maar dat maakt het voor mijn gevoel niet makkelijker. Gelukkig heb ik lieve familie en vrienden die mij oppeppen en tijd maken om mij door mijn dipje heen te helpen. Maar...uiteindelijk zal ik het toch zelf moeten doen. En dat gaat lukken!! Alleen heeft het de tijd nodig. Ik heb me voorgenomen niet te ver vooruit te kijken..maar van iedere dag iets moois te maken. Maar goed, genoeg bla bla, jullie lezen mijn blog om mijn ervaringen te kunnen volgen. Dus... Gisterochtend was het zover, na o.a. een vers geperst ananassapje (het ontbijt: el desayuno)was het tijd voor mijn beentjes te strekken gedurende mijn dertig minuten durende wandeling naar school. De wandeling is een ware challenge wat betreft het verkeer. Daar waar Nederland een boete uitschrijft als je als bestuurder niet stopt voor een voetganger die oversteekt op het zebrapad, heb je hier geluk als je levend aan de andere kant van de straat beland. Gezien ik een lange rechte weg richting school loop met veel zijstraten, is de grootste spanning er reeds vanaf en begin ik er al een beetje handigheid in te krijgen. Dit neemt niet weg dat ik nog vaak genoeg midden tussen de voorbijrazende auto's sta omdat op dat moment niet alle voorbijrijders van plan zijn te stoppen (gelukkig rijden ze niet zo hard, dat scheelt). Kortom, het komt erop neer dat wanneer je als voetganger geen gokje durft te wagen, je aan het einde van de dag nog altijd op de/dezelfde stoep staat. Eenmaal aangekomen op de school heb ik even de tijd nodig om op adem te komen, we zullen het er maar houden dat dit door de hoogte komt. De mensen die mij beter kennen, weten dat het niet alleen hierdoor komt. De school ligt in het centrum van de stad (Limacpampa Grande) en ziet er heel fraai uit. De muur is wit en de kozijnen en balkonnetjes zijn delfsblauw. Zodra ik heb uitgevogeld hoe ik foto's kan plaatsen op dit forum, zien jullie wat ik bedoel. In de school is een patio waar je in het zonnetje lekker een kopje thee, koffie of een sapje kunt drinken. Een ouder Peruaans mevrouwtje die draagt zorg voor het mini winkeltje. En als iemand zich niet zo lekker voelt door bijvoorbeeld de hoogte, dan maakt ze met liefde een speciaal theetje of sapje voor je. Samen met nog vier andere studenten volg ik de Spaans lessen. De lessen zijn gevarieerd opgebouwd, dat maakt dat ze goed te volgen zijn. Er wordt enkel Spaans gesproken en als we het niet begrijpen dan kan er worden teruggrepen naar het Engels. Gelukkig beheers ik de Engelse taal redelijk maar mijn hersens zijn voortdurend aan het kraken. Daar waar de anderen Engels spreken, moet ik nog een extra koppeling naar het Nederlands maken. Maar daar heb ik eigenlijk alleen maar profijt van, ik leer als het ware twee talen. Het belooft nog wat te worden met me, haha. Zoals ik al zei zit er veel afwisseling in de lessen, zo gaan we morgen bijvoorbeeld gedurende het tweede deel van de les een museum in de stad bezoeken. Dit zodat we naast de taal ook leren over de historie en cultuur van Cusco. Als mijn er om 12.30 uur opzit dan ga ik samen met mijn huisgenoot naar huis waar een stevige maaltijd op ons wacht. Een maaltijdsoep, het hoofdgerecht: vlees, groenten, aardappelen en tot slot een toetje zoals vers fruit en pudding. Jullie kunnen je voorstellen dat ik na die maaltijd (el almuerzo) goed vol zit. Gisteren heb ik gezellig nagetafeld met mijn 'gastmoeder'. Ik vertelde over mijn hobby saxofoon spelen. Ze vond het geweldig en wilde graag een geluidsfragment horen. Ja jongens, ik zorg dat we internationaal worden erkend. Doe ik toch nog wat voor de fanfare in de tijd dat ik weg ben ;). Na het eten is het hier gebruikelijk om 'n nappie te doen. Ik heb niet de rust om dat te doen, tot nu toe heb ik die tijd gebruikt voor te skypen met het thuisfront. Want rond die tijd is het bij ons zoiets half 10 in de avond. Gisteravond heb ik samen met mijn studiegenootjes de verjaardag gevierd van een van de meiden. In een café, Wildroover, hebben we gezellig een drankje gedaan (het bier smaakt goed). Er hing een gezellige sfeer, leuke muziek en mensen van vele verschillende landen. Echt een typisch backpackers café. Vanochtend zag ik de ochtendwandeling even niet zitten en heb ik op de bus genomen. Een bijzondere ervaring moet ik zeggen, letterlijk en figuurlijk tussen de lokale bevolking. Ze duwen die busjes propvol dus jullie kunnen jullie voorstellen dat het lekker knusjes is. Bij de deur hangt een man of vrouw die omroept waar we zijn en zorgt ervoor dat niemand onbetaald meerijd. Als je wilt uitstappen moet je 'bacha' roepen, geleerd van mijn gastpapa die me vantevoren zorgvuldig advies gaf. Hij was dan ook erg nieuwsgierig hoe mijn eerste busrit was verlopen. Het kost geen drol dus een fijne manier om op plaats van bestemming te komen. Tijdens het schrijven vliegen allerlei gedachten door mijn hoofd, ik besef me nu dat ik toch wel veel meemaak op 'n dag. Als ik door de stad loop, zie ik zoveel. In plaats van foto's maak ik mental pictures. Ik vind het nogal vervelend om als een Chinees door de stad te lopen. Ik moet nog een beetje een tactiek vinden hoe ik redelijk ongezien foto's kan maken. Want papa stuurt me denk ik terug als ik niet genoeg foto's heb gemaakt. Onbewust maak ik veel mental pictures. De lokale bevolking, met name de vrouwen, hebben een bijzondere uitstraling. Omhuld door een bontgekleurde doek lopen ze door de straten van Cusco. Zwarte lange haren, meestal gevlochten, en een bol hoedje op het hoofd. De vorm van hoed heeft een betekenis, daaraan kun je zien van welk(e) land/streek hij of zij afkomstig is. En in de meeste gevallen schuilt er een kleine bolle toet in de doek. Kindjes met rode wangen, bonte kleertjes en een mutsje op, worden gedragen door de moeders. Het is dan ook een mooi aanzicht. Ik wil jullie graag laten meegenieten dus zodra ik een manier heb gevonden, zien jullie de foto's wel verschijnen. Ik ga langzaam afronden, ik wil gaan slapen hihi, maar twee dingen wil ik jullie niet onthouden. Vanmiddag heb ik deelgenomen aan een workshop Salsa dansen. Oeh wat was dat leuk. Een Peruaanse man, rond de dertig schat ik, gaf deze les. Samen met een studiegenootje heb ik deelgenomen. We waren maar met vier personen, een ouder stel en wij twee. Dit had als resultaat dat Enola (zo heet studiegenootje) en ik om beurten met de 'instructeur' mochten dansen. Mij hoor je niet klagen, haha. Hij danste zelfs met ons tweeën tegelijk, en ja dat kan! Doordat ik al eens een salsa workshop heb gevolgd en een kont(je) heb waar wel mee te schudden valt, pikte ik de pasjes vrij gauw en goed op. Naast dat het dansen leuk was, hebben Enola en ik ons ook vermaakt om de meneer van het koppel te zien stuntelen. Hij deed zijn uiterste best maar een beetje smeer ter bevordering van een meer soepele beweging zou hem goed doen. Ofwel keep practising Sir :). Het was een leuke ervaring en ik werd er vrolijk van..dus ik denk dat ik de aankomende weken zeker nog een aantal keer van de partij zal zijn. Oehyeah shake your body! Last but definitly not least, dit weekend ga ik een trip naar het Titicaca meer maken. Dit ligt in het zuidoosten van Peru, 8 uur rijden (enkel) met de bus vanaf Cusco, op 4400 meter hoogte. Nog hoger dan Cusco waar ik nu verblijf. Ofwel de handschoenen en de muts kunnen uit het koffer worden gehaald. We verblijven de eerste nacht in een hotel en de tweede nacht slapen we hij de lokale bevolking, ofwel het belooft een bijzondere ervaring te worden. Ik kijk er dan ook met veel enthousiasme naar uit. Volgende week klets ik jullie bij met hopelijk mooie verhalen, maar daar twijfel ik bijna niet aan. Lieve volgers, ik ga nu slapen, voor jullie start ondertussen alweer een nieuwe dag. So, have a day! <3 Buenas noches y hasta luego, Kus Ellen.

Reacties

Reacties

Vera

Heimwee heb je omdat je het thuis goed en naar je zin hebt! Je moet het dus maar positief zien, het is dus eigenlijk een luxe probleem.
Veel plezier met je trip en ik ben inderdaad benieuwd naar de foto's.
Groetjes Vea

Karlijn

Hee lieve Ellen,

Misschien helpt het dich es ich dich vertel dat ich t de eerste 2,3 daagjes auch waal ns moeilijk hub gehad en dat ich de allereerste oavend in bed loog en dacht: Karlijn wo bisse in de godsnaam aan begonnen... Mer vertrouw dr op dat dat good kump! Het verschil mit Nederland is zooo enorm groot en de mos gewoon n bieteke winne en dien draai vinge mer dat kump echt good! De mos mer zo dinke: in de Wisjegrach kinse nog lang genog rondlaupe!

Dikke knuffel!!

Amel

Querida Ellen,
Wat kan je toch mooi schrijven zeg, vind het super leuk je zo te kunnen volgen!
T'is echt een avontuur he. Geniet van je trip naar het Titicaca meer, je zal het prachtig vinden!
Laat het allemaal over je heen komen, je doet zoveel indrukken op. Heel veel plezier Ellen en een dikke kus van ons!!
Mucha suerte! Xx

daniella

Eej lieverd,

Wat is het moeilijk om te lezen dat je het af en toe zo zwaar hebt.
Hopelijk gaat dat snel afnemen, want zo te horen kun je daar heerlijk genieten.

Wat leuk van de salsa en houdt je aan de afspraak he, niet verliefd worden daar;)

Weet je nog een aantal jaar geleden, toe we bij opa en oma in de woonkamer van het oude huis waren aan het oefenen op de salsa pasjes haha,
Daar moest ik door dit verhaal even aan denken.

Heel veel plezier vandaag,
Dikke kus

Dorine Roes

Ellen ook zonder foto zie ik het voor me, super! Liefs Dorine

Peter Kleijnen

Dag stoere, dappere Ellen,

Fantastisch om lezen hoe jij je er door heen slaat zo ver van huis en haard, werkelijk bewonderenswaardig. Als ik je verhalen zo lees krijg ik de indruk dat de dagen te kort zijn voor al die belevenissen en activiteiten die jouw revue passeren. Alleen al de indrukken verwerken (mental pictures, zoals jij dat zo treffend benoemt) is een klusje dat een dagdeel in beslag neemt, toch ? Zo blijft er (hoop ik) maar weinig tijd meer over om een beetje weemoedig te zijn omdat je zover verwijderd bent van alles wat je lief is. Maar je kunt je troosten met de gedachte dat het niet goed zou als deze gevoelens je niet af en toe zouden "bekruipen". En dan weet jij precies wat ik daarmee bedoel, toch ?

Ik ben echt wel jaloers op jou :-) als ik zie wat de plannen voor het aanstaande weekend zijn. Helemaal geweldig..........

Ik denk trouwens dat ik ook maar een Salsa-clinic ga volgen, want ik zou óók wel eens met jou over de dansvloer willen zweven (shake that body !)

Geniet van alle dingen en indrukken die er over het pad komen. Ik ben er van overtuigd dat de mooie dingen die je gaat beleven het absoluut gaan winnen van de "dip"-momentjes.

Dikke knuffel van mij en van Lenie. X X X

We'll keep in touch (enneh.......snel verdiepen in het plaatsen van je shoots, ben ontzettend nieuwsgierig)

Chantal

Hai El! Het kump allemaal good. De mos mer zo dinke, het zou neet good zeen es se gein heimwee heijs ;)!! En dat weurd toch elke daag eind bietje minder. Geniet van dien sjiek weekend en ig verheug mig alwir op dien volgend verhoal! De sjriefs geweldig!! Tot blogssss! Liefs! xxx

Jim

Hoi Ellen,

Je opborrelende traantjes door de gevoelens die je overvallen zijn super herkenbaar; maar ik lees dat je een manier hebt gevonden om je 'verdriet' in perspectief te blijven zien. Op deze manier leer je kennen wat je echt belangrijk vind in het leven en leer je dat 'het fijn hebben thuis' niets vanzelfsprekends is. Je bent een kanjer dat je dit avontuur bent aangegaan! Zet 'm op, schouders eronder! Ik volg je op de voet :).

Liefs
Jim

Els Dekkers

Hallo Ellen,
wat een prachtig verhaal weer,en wat je op korte tijd al meegemaakt hebt, dit wordt over 4 maanden een heel boekwerk.
Hopelijk gaat het elke dag een stukje beter met je, en traantjes horen erbij, een goed teken. Wij wensen jou weer indrukwekkende dagen in afwachting van je nieuwe verhaal lieve groetjes!!!

bep

Lieve Ellen
Heimwee is heel normaal,Als je dat niet had zou het niet goed zijn.Jos had dat ook !!! Maar dat gaat wel altijd beter,geef het maar wat tijd !!! En het doet me goed om te lezen dat je ook plezier hebt.Ik kan het zo voor me zien,je schrijft ontzettend goed.Heerlijk !!!Dikke knuffel en liefs Bep

Mama en papa

Liefste Elleke. We hebben het er vantevoren vaak over gehad dat het begin moeilijk zal zijn en dat je zeker wel eens heimwee zult hebben. Maar zoals we ook zeiden heb je een thuis met heel veel familie en vrienden die heel veel van je houden. Er zijn veel mensen die gezelligheid en liefde niet hebben en ook nooit hebben gekend. Jij ervaart nu een klein beetje hoe dat voelt.
Maar papa en ik zijn bijzonder trots op je en we weten zeker dat je de tijd van je leven hebt en krijgt. Geniet er zoveel mogelijk van. En blijf schrijven, het is prachtig om te volgen! Dikke poen van ons tweetjes.

Laura

Lieve Ellen!
Ook vandaag zeg ik weer wauw! Geweldig om het zo te lezen en zoals anderen ook al schrijven, we kunnen ons zonder fotos ook Wel iets voorstellen bij je avonturen!
Heeeel veel plezier dit weekend en geniet!! De lange reis zal het zeker dik waard zijn! Toch blijf ik benieuwd naar de foto's dus... Misschien toch even de Chinees uithangen? Hihi geniet ervan!
Dikke kus!

Judith Clement

Hee Ellen,

Super leuk om je zo te volgen,ik heb wel gelachen om je salsa avontuur, en ja over die heimwee, is eigenlijk alles al gezegd he. Je familie en vrienden lopen niet weg, de tijd in Peru wel;) kump good! En zoals Laura net zei, hang maar lekker de chinees uit voor een keer!

Liefs Judith

Fief

Heerlijk en fijn je te volgen Ellen, mooi geschreven ook, jeetje je maakt toch veel mee op een dag. Ik heb in Maastricht vrienden die al jaren salsa les geven, met heel veel enthousiasme. Hebben ook best veel leerlingen! Heel fijn weekend, ben nu alweer benieuwd hoe het was aan het Titicacameer! Dikke poen oet Eijsden, Fief

Pauli

Hoi Ellen, wat kun jij schrijven zeg. het leest als een roman.
Vanavond ga ik bij je moeder eten. Kunnen we ervaringen uitwisselen;) Maar geniet volop en blijf vooral zo enthousiast. Groetjes

Iris Duba

Hee Ellen,

Hoe moeilijker het begin, hoe zwaarder het einde.. Nu zit je er misschien doorheen af en toe maar ik weet zeker dat je een geweldige tijd gaat hebben.

Geniet ervan meis, schrijf asjeblieft nog heel veel mooie verhalen want ik geniet ervan!

Groetjes uit Tanzania!

Wim Brouns

Dag Ellen,
Fantastische verhalen schrijf je, ik wou dat ik mee kon. Een tip: als je een straat moet oversteken wil een dikke steen misschien helpen om auto's aan het stoppen te krijgen. Zorg wel dat ze hem zien, en dat ze denken dat die misschien weleens op hun auto terecht zou kunnen komen.
Over het Titicaca meer was er deze week een documentaire op tv (Arte) . Ik heb maar een klein stukje gezien. Interessant was dat de mensen niet alleen met bootjes van riet het meer opvaren, maar dat ze ook hun huizen bouwen op drijvende eilanden van riet. Ze steken een groot stuk los van de rest en trekken dat naar de plek waar ze willen wonen. Daarop bouwen ze dan hun huis, ook van riet. Maar dat riet gaat op een gegeven moment rotten dus ik hoop dat jij straks niet door het eiland heen zakt. Doet mij denken aan het verhaal van de drie biggetjes. Vroeger en misschien nu nog had het meer een religieuze betekenis maar ik weet niet welke. Misschien leuk om dat eens na te vragen.

Groeten,

Wim

Angela

Ellen, wat is het super leuk om sochtends wakker te worden met n mailtje dat je weer n nieuw blog hebt geschreven! "Eerst even d'r blog lezen voordat ik opsta" :) geniet van de tijd die niemand jou meer zal afnemen!!

Liefs Angela!

Piet Claes

Ellen,

Wij vinden je een kanjer.

Groetjes Piet

Helga

Wat 'n sjoan reisversjlage. Blief dat mer zoa houte, dan veul se dich neet ummer zoa allein. Mer doe deis 't good en doe kèns 't!

Geneet veural van dizze tied. En och wat. esse dich ins af en toe zoa verlaote veuls, effe daonao is t'r waal wir get waovan se dings dat dit de tied is um dat te maoge mèt make. En dat numt dich geine mië aaf (en daoveur nèsse toch oeteindelik dao, neet dan?).

Geneet en ich bèn benuujd nao 't versjlaag van kómmede wiekend.

An Claes

Lieve Ellen,

Wat kan jij fantastisch schrijven!
Wij vinden het super leuk om je zo te kunnen volgen en zijn ook erg benieuwd naar de foto's.
Geniet van je trip naar het Titicacameer, het is er prachtig volgens Piet .

Dikke kus

Aggie

Hoi Ellen,
Leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt. Geniet ervan, dit maak je maar een keer mee. Wij zullen voor een paar mooie concerten zorgen. Vanavond hebben we een cd-opname, kun je naderhand ook nog ervan genieten.
Groetjes, Aggie.

Anja bruijnen

Hè Ellen ,ik lig in een deuk.geweldig.door jou verhaal is een echte foto overbodig.
Veel plezier in het weekend.
Liefs anja

marjan stassen

Hallo Ellen,

Wat maak jij in korte tijd veel mee zeg. Ik heb eens even gezocht op internet naar het Titicaca meer. Ziet er echt geweldig uit. Wel een behoorlijke trip met de bus, maar ja dan heb je ook wat. Ik vind het leuk om je via je leuke verhalen te kunnen volgen en wens je heel veel mooie ervaringen toe. Veel groetjes marjan

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active