Eerste dag op school - Latinoamericana

Hola amigos, Allereerst..muchas gracias voor alle leuke reacties op mijn eerste blog. Het doet me onwijs goed om te zien dat vele mensen zo geïnteresseerd zijn in mijn avontuur, heel tof. Zelfs mijn lieve oma Brouns reageert (lees: m'n lieve familie zorgt ervoor dat oma ook een beetje kan meelezen, super!!). En mama en papa printen de blogs voor mijn andere lieverds (opa en oma), dus jullie zijn goed bezig voor mijn granny's. Muy bien!! ;) Na een fijne eerste nacht bij het gastgezin te hebben gehad (een lekker bedje) liep vanochtend om 7 uur mijn wekker af. Bij het zien van het zonnetje door mijn raam, verscheen al gauw een glimlach op mijn gezicht. Heerlijk! Toen ik de woonkamer inliep, was de tafel al gedekt, klaar voor te schuiven. Om eerlijk te zijn moet ik nog een beetje wennen aan het ontbijt, er is enkel brood met jam. Het is prima uiteraard maar van thuis uit ben ik een iets stevigere bodem in de ochtend gewend om het zo maar te zeggen. Maar kan geen kwaad, een paar kilootjes verliezen zou niet verkeerd zijn bij mij. Al werkt jam daarbij niet echt bevorderend haha. Maar genoeg over het eten. Na het eten was het tijd voor de beentjes te strekken, een wandeling van 30 minuten naar school zorgde ervoor dat ik even moest uitpuffen op de patio van school. Mijn conditie is al niet zo geweldig en die ijle lucht hier doet er nog een schepje bovenop. Maar ik ben best trots op mezelf, vandaag heen en terug gelopen. Ik mezelf dan ook direct beloond door in de middag met mijn Engelse huisgenoot de taxi naar het Plaza del Armas (centrum Cusco) te nemen. Men heeft me geadviseerd rustig aan te doen, dus waarom ook niet haha. Maar goed even terug naar vanochtend, samen met nog een ander meisje (17 jaar uit Franstalig België) ben ik vanochtend als nieuwe student begonnen op de school. Allereerst moest ik een examen afleggen zodat ze kunnen bepalen in welke klas (niveau) ik dien te worden geplaatst. Dit ging vrij aardig, al moet ik zeggen dat ik merkte dat sommige aspecten er nog net niet goed genoeg inzaten om een correct antwoord te kunnen geven (Claire, de verleden tijd werd ook gevraagd..) maar we wachten eens af. Erger dan het niveau beginner kan het niet zijn. Na deze tijd was het tijd voor een drankje op de patio waar ik al gauw andere studenten (Engelstalig) ontmoetten. *blij*. Ik spreek gewoon iedereen die ik tegenkom aan en dan zie ik vervolgens wel of het klikt. Hoezo behoefte aan sociale nabijheid en contact? Ik weet haha, maar anders zou ik Ellen niet zijn. Na de pauze heeft een mevrouw van de school ons op sleeptouw de stad ingenomen, ze leidde ons kort rond in de stad. Het centrum van Cusco is heel gezellig en je ziet er veel elementen terug van de Inca's. Boeiend om te zien. Ze heeft ons diverse handige tips gegeven over pinnen, supermarkt etc. Helaas is mijn geheugen niet zo scherp dat ik alles heb onthouden, maar komt vast wel goed. Op een gegeven moment liepen we richting een straat waar ze aan het werken waren, de mevrouw vertelde dat ze tijdens de werkzaamheden overblijfselen van de Inca's onder het asfalt hebben gevonden. Het bestuur van de stad is in beraad wat hiermee te doen, dus voorlopig ligt de weg nog open. Diverse straten in de stad zijn als het ware heilig voor de bevolking omdat daar vroeg een Inca rivier heeft gestroomd. Het Plaza del Armas (centrum van de stad) heeft met name indruk op me gemaakt (foto's volgen). Er hangt een gezellige sfeer, de lokale bevolking en typische Peruaanse vrouwtjes wandelen er rond en er staan mooie gebouwen zoals de Cathedraal. En de Starbucks (met uitzicht op het plein ligt er), geen onbelangrijk detaille als je een beetje behoefte hebt aan iets vertrouwds. Er vertoeven vele studenten uit alle landen, dus er hangt een gezellig 'chill' sfeertje. Op het moment zit ik hier dan ook met een Latte mijn blog te typen. Tijdens het typen zie ik dat het begint te schemeren buiten dus ik ga eens langzaam een einde breien aan deze blog. Morgen de eerste 'schooldag', ik ben benieuwd. 's Middags ga ik denk ik met 'mijn studiegenoot' de buurt verkennen en dit weekend trek ik eropuit naar Puno - het Titicacameer. Het moet een mooie plek te zijn en als ik eerlijk ben grijp ik alles aan om afleiding te hebben. Want het is en blijft geen makkie zo duizend kilometers van thuis, maar het heeft even de tijd nodig. Ik voel me al een stuk beter ten opzichte van gisteren, dus 't kump good'. Lieve volgers, jullie liggen al fijn op een oor dus..buenas noches! Un beso por vosotros, Ellen.

Een warm welkom in Cusco!

Hola lieve familie, vrienden en kennissen,

Hier een korte update vanuit Peru, het land wat voor de aankomende vier maanden mijn thuis zal zijn.

Zoals ik eerder al op Facebook heb laten weten is mijn vliegreis gisteren prima verlopen. Een plekje aan het raam, twee leuke 'Ierse' buurvrouwen, drie films en twee smakelijke maaltijden later ben ik aangekomen in Peru. Ik heb dus niets te klagen gehad, de vlucht vloog letterlijk en figuurlijk om. Al moet ik wel zeggendat afscheid me toch tamelijk zwaar is gevallen waardoor ik met eendubbel gevoel in het vliegtuig zat.Maar dat hoort er nu eenmaal bij, dat heeft even de tijd nodig. Vanuit het vliegtuigkon ik door het raampje het ruige landschap bewonderen. Wat een bergen zeg, de Vaalsberg in Limburg is er niets bij. Behalve het ruige landschap en lichtjes heb ik verder niets kunnen zien omdat het al donker was. Het wordt hier vroeg donker, rond etenstijd (6 uur) begint het te schemeren en even later is het pikkedonker.
In Lima ben ik opgehaald door een meneer die me vervolgens naar het Bed and Breakfast heeft gebracht. Moet je je voorstellen zoals in een film dat ze je met een bordje staan op te wachten, grappig om te zien. Het Bed and Breakfast was prima vertoeven: nette kamer, vriendelijke mevrouw, een lekker bedje, een WARME douche, prima ontbijtje en WIFI. Sorry voor het laatste, maar op dat moment behoorde dat echt even tot een van mijn eerste levensbehoeften. Een whatssapp naar mam en pap werd dan ook al gauw verstuurd, het deed me goed om even met ze te kletsen.Vanochtend heb ik mijn reis voortgezet naar Cusco.Eerst weer de hele cyclus van het inchecken (niet bepaald mijn favoriet) aangezien ik het nogal een gedoe vind. Vooral vandaag was niet echt een succes, mijn bagage was namelijk te zwaar dus ik moest bagage overhevelen naar een andere tas. Daar ging ik dan, midden in de hal m'n knalpaarse openmaken en de zwaarste dingen eruitplukken. Ik denk dat ik niet in detailles hoef te treden, jullie kunnen je het je vast enigszins voorstellen he (haha). Tot aan twee keer toe heeft tie op de weegschaal gestaan en gelukkig was het op een gegeven moment goed. Het zweet brak me letterlijk en figuurlijk even uit. Ik was dan ook blij toen ik het eindelijk het vliegtuig kon instappen en mijn reis naar mijn eindbetemming van start ging. Een uurtje en een drankje later ben ik aangekomen in Cusco. Tot mijn verrassing stond niet een van de mensen van departnerorganisatie in de aankomsthal maar de vader van mijn gastgezin. Ceasar genaamd, wat een leuke man! Hij is 70 jaar oud, maar rijd nog auto en is naar wat ik heb gezien nog lekker fit. Ik zeg dit zo omdat het toch altijd nog maar even afwachten is in welke conditie zich een zeventigjarig persoon bevindt. Eenmaal aangekomen bij het huis, ontmoette ik hier de moeder des huizes. Inez genaamd, wat een schat van een vrouw. Ik werd heel hartelijk ontvangen. Ik had mijn koffer nog geen 5sec uit handen gezet of ze waren me aan de hand van foto's al ronduit aan het vertellen over hun kinderen en kleinkinderen. Nu weten velen van jullie dat ik erg nieuwsgierig van aard ben...dus ik had er geen enkel probleem mee. Ik voelde me heel erg welkom en op mijn gemak, net wat ik nodig had. Na de foto's werd ik al gauw aan de hand genomen voor een rondleiding in het huis. Inez heeft me vanallerlei dingen verteld, de belangrijkse dingen heb ik geloof ik redelijk begrepen. Derest komt later wel :). Wat ik wel heel bijzonder vond was dat ze me op m'n slaapkamer op m'n hart drukte dat ze heel blij met m'n komst waren en ik voor hun als een eigen kind was. Een dikke knuffel ontbrak hier dan ook niet aan. Na de 'rondleiding' heb ik een heerlijk kopje Coca thee (dat is thee van Coca bladeren) gedronken met Cecear. Afwisselend van Engels naar Spaans hebben we gezellig met elkaar gekletst. Hij doet zich veel moeite om mij te begrijpen en leert me tussen de thee en het cakeje door Spaanse woorden. Kortom: ik voel me hier heel erg welkom en heb er vertrouwen in dat ik hier vier gezellige weken tegenmoet zal gaan. Maar het is en blijft natuurlijk nog even wennen.

Lieve mensjes, dit was mijn eerste update..dadelijk kruip ik lekker onder de wol. Morgen wacht om7 uur het ontbijt op me waarnaar ik om kwart voor 8 de deur uit ga om naar school te gaan. Aah..ik ben benieuwd!!

Veel liefs en tot blogs,
Ellen

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Ellen